همچنین، مراحل پایدارسازی در این تکنیک، به‌سرعت بالاتر و با آسانی بیشتری نسبت به انکراژ قابل انجام است. این موضوع باعث می‌شوند که عملیات گودبرداری با استفاده از سیستم نیلینگ به‌طور کلان و بهینه‌تر اجرا گردد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
حالا نیاز است که انواع گسیختگی‌های سیستم نیلینگ که در مرحله طراحی ذکر گردید را تعریف کنیم. در طراحی، دو شرایط حدی وجود دارد که باید موردبررسی و تحلیل قرار گیرند.
بر اساس معیارهای عمومی گفته شده در متن بالا، انواع خاک‌های مناسب برای نیلینگ به‌شرح زیر است:
این دستگاه تفاوت‌هایی در سیستم هیدرولیک، نیروی ضربه یا چکش و نوع انرژی (باد یا برق) دارند که به تنوع در عملکرد و کاربری آن‌ها می‌افزاید.
با ادامه حفاری در مرحله دوم، سطح احتمالی لغزش از قسمت تحتانی فاز دوم حفاری عبور می نماید. با اجرای شاتکریت مرحله بعد، لایه شاتکریت اجرا شده با شاتکریت مرحله اول یکپارچه شده و جابجایی‌های بعدی موجب انتقال بارهای بیشتر به میخ‌های ردیف و تولید تنش در میخ خاک‌های ردیف دوم می‌شود.
در صورت دائمی بودن اجرای نیلینگ، محل قرارگیری میخ‌ها باید به طور مرتب رصد و چک شوند.
پیش از اجرا حتما آزمایش‌های مربوط به نوع خاک، ظرفیت باربری و لایه‌بندی محل، توسط گمانه‌زنی انجام گیرد.
در ??? ??? متن مقاله اشاره شده است که نیلینگ یک سازه موقت و سازه اصلی باید هر چه سریعتر اجرا شود. تا چه زمانی نیلینگ بدون اجرای سازه اصلی مقاومت خود را دارد؟
همچنین، وجود این گونه صفحات ضعیف و ناپیوستگی ناشی از آن‌ها می‌تواند موجب تشکیل بلوک‌های بالقوه ناپایدار در خاک پشت دیوار نیلینگ شده در هنگام گودبرداری شود.
همچنین، استفاده از خاک مناسب و با ویژگی‌های قابل‌قبول برای اجرا، ازجمله نکات حائز اهمیت در این روش است.
در این مرحله خاک‌برداری و گودبرداری محل مورد نظر انجام می‌شود و لازم است که این حفاری از سمت بالا به سمت پایین و به‌صورت مرحله‌به‌مرحله انجام خواهد شد. عمق گودبرداری معمولاً در هر مرحله بین ۲ تا ۳ متر است گودبرداری به‌گونه‌ای انجام خواهد شد که خاک بتواند با توجه به تعداد گمانه‌ها و نوع خاک به مدت یک تا دو روز پایدار بماند.
با این کار یک دیواره گود که اصطلاحا سینه کار نامیده می‌شود، ایجاد می‌گردد.
در گسیختگی خارجی در حالت حدی مقاومت، سطح گسیختگی از بین میخ‌ها یا پشت آن‌ها عبور می‌کند.